‘La Condition Humaine’ (Het lot van de mensheid) is ondanks de titel een puur Nederlandse productie: musici en repertoire zijn Nederlands, alsook de tekst in het cd-boekje. Het album is volgens een persbericht ‘bedoeld als tegenwicht tegen de ellende die de mens zelf veroorzaakt. Een krachtig en positief geluid voor de toekomst’. Dat idealisme uit zich ook doordat een deel van de opbrengst naar een goed doel gaat: een organisatie die getraumatiseerde kinderen in conflictgebieden helpt. Met muziek! De sfeer is dan ook opgewekt en toegankelijk. De acht composities, inclusief arrangementen, zijn van de leden van het kwintet. De naam staat overigens voor European Standards Project Quintet en de groep staat onder de voortvarende leiding van drummer Pieter Bast. Zijn spel is niet dominant, maar wel ‘aanwezig’ en geheel passend bij het genre. De blazers Michael Rörby en Bert Lochs zijn een hecht duo en vooral hun unisono spel is aantrekkelijk. Toetsenist Roelofs is nieuw in de groep. Hij draagt felle én pasteltinten bij in het rijke pallet. Het titelstuk is aanstekelijk Afrikaans en ‘So long’ een intieme ballad. Op ‘Analog delay’ laat Pieter Bast bassist Jasper Somsen de noten ná de tel spelen. Vandaar de titel. In ‘Big blue sky’ van Bert Lochs horen we niet de fluwelen toon die we van hem gewend zijn, maar een perfecte reïncarnatie van de vroegere Freddy Hubbard. Het album besluit met een eerbetoon aan Miles Davis met het jarenzeventig-achtige ‘Plunderphonics’. ‘La Condition Humaine’ laat je door haar opgewektheid inderdaad even de boze buitenwereld vergeten.

Beluister hier een stuk van de plaat: https://www.youtube.com/watch?v=3bKjDFlJjYI